İnternette unutulma hakkı, dijital çağda kişisel verilerin korunmasını amaçlamaktadır. Avrupa hukuk alanında, bu hukuki ilke, ECJ’nin Google kararından [1] sonra önemli bir anlam kazandı.
Unutulma hakkı ve unutulma hakkı
“Unutulma hakkı” ve “unutulma hakkı” yanlış olarak eş anlamlı olarak kullanılmaktadır. İngilizceye çevrildiğinde, unutulma hakkı “unutma hakkı” anlamına gelir. Bu ilke, tarihsel olaylarla bağlantılı olarak Anglo-Amerikan alanında tartışılmaktadır. Buna göre, ırk ayrımcılığı veya uluslararası hukukun ihlali gibi suçlar artık uzun bir süre sonra siyasi olarak cezalandırılmamalıdır. [2]
Aksine, unutulma hakkı, internetteki kişisel verilerin izlerinin silinmesini varsayar [3]. Başka bir deyişle, bu, belirli verilerin kalıcı olarak mevcut olmaması gerektiği anlamına gelir. Unutulma hakkı aynı zamanda kişisel bilgilerin uzun vadeli mevcudiyetine kendiniz karar verme hakkıdır, örn. İnternette kendi kaderini tayin hakkı. [4] Federal Veri Koruma ve Bilgi Komiseri (FDPIC) bu prensibi şu sözlerle tanımlar: “İnternette unutulma hakkı, kişinin kendi dijital izlerini ve kendi çevrimiçi yaşamını (özel veya kamusal) belirleme olasılığını ifade eder.” [5] Bu tanımla FDPIC, bu ilkeyi kendi kaderini tayin hakkıyla da bir araya getiriyor.
Ayrıca, bu ilke düzeltme hakkından ayrı tutulmalıdır. İkincisi, yanlış bir iddianın ortadan kaldırılmasını ve düzeltilmesini düzenler. [6] Aksine, unutulma hakkı internette yayınlanan gerçek bilgilerle ilgilidir. Bu ayrım, içeriği değerlendirirken özellikle önemlidir.
ÇOĞALTMA HAKKI
Bazı avukatlar, unutulma hakkı tanımının da aynı derecede yanıltıcı olduğu sonucuna varmaktadır. Daha ziyade, yeniden iletmeme hakkıdır. Unutulma hakkı söz konusu olduğunda, odak unutmaya değil, geri dönüşüme odaklıdır, çünkü dijital çağda teknik nedenlerle mutlak unutmak tek başına mümkün değildir. [7] Ancak bu terim literatürde kendine yer bulamadı.
Bilinçlendirme
Unutulma hakkı, sosyal medya kanallarının yaygınlaşması nedeniyle büyük önem kazanmıştır. İnternetin unutmaması ilkesi herkesin ağzında olmasına rağmen, kişinin kendi takipçilerini memnun etmek için özel, hatta samimi veriler internette kolayca yayınlanır. Ancak tüm yorumların ve beğenilerin neşesi uzun sürmez. Halk arasında, en geç ilk başvuru mektubunuzu yazdığınızda doğar. Gelecekteki işveren (büyük olasılıkla) adayın adını Google’da arayacaktır. Başvuru belgeleri gönderilmeden önce nihayet toparlanmaları gerekir. Facebook, Instagram ve Twitter’daki resimlerin yönetimi kolaydır çünkü hızlı bir şekilde özel modlara ayarlanabilirler. O kadar basit değil. Yukarıda belirtilen sosyal medya kanallarının ayarlarına aşina olmayanlar, oldukça karmaşık olduklarını gördüklerinde hayal kırıklığına uğrayacaklar.
Bu problem çözüldükten sonra daha büyük bir zorlukla karşı karşıya kalırsınız. Google’da görünen başka veriler var. Bunlar, sosyal medya kanallarından veya benzer bir şeyden görüntüleri otomatik olarak indiren web siteleri olabilir. Kulaklarda marjinal bir örnek gibi gelen şey, farklı boyutlarda görünebilir. Ne yapmalıyım? Bu web sitesinin yöneticisine başvurulsun mu? Google’a silinmesi için bir istek gönderilsin mi? Kısa vadeli bir çözüm görünmüyor.
Dijital çağda unutulma hakkı tek başına devlet önlemleriyle gerçekleştirilemez, bu kesindir. Tamamlayıcı bir yöntem, kullanıcı farkındalığını artırmak olacaktır. İnsanlığın önemli bir kazanımı olan mahremiyet hakkının sürdürülebilmesi için ilkokul sınıflarında çocukların ve ergenlerin medya becerilerinin güçlendirilmesi gerekmektedir. Müfredat 21’in getirilmesiyle, kantonlar bu yaklaşıma uyacak veya uymuş olacaktır. Bu müfredat aşağıdaki becerileri öğretir:
1. Öğrenciler kendilerini fiziksel ortamda, medyada ve sanal yaşam alanlarında yönlendirebilir ve yasalara, kurallara ve değer sistemlerine uygun hareket edebilirler.
2. Öğrenciler deşifre edebilir, üzerinde düşünebilir ve medya ve medya katkılarını kullanabilir.
3. Öğrenciler düşüncelerini, görüşlerini, deneyimlerini ve bilgilerini medya katkılarına çevirebilir ve yasaları dikkate alarak Re
Send feedback
History
Saved
Community